Trzeba to odczytać! (więcej…)
portrety kobiece
Portrety kobiece z przełomu XIX i XX wieku we wszystkich możliwych formatach
Co to za materiał?
Pierwsze i zupełnie bezsensowne skojarzenie – kalka maszynowa. Ja wiem, że już mało kto pamięta maszyny do pisania, więc kalkę również, ale było coś takiego. Przy okazji wyjaśnia się sens dwuskrzydłowych drzwi w starych domach: w takiej kiecy o kubaturze patokawalerki nie wciśniesz się w standardowe bez szkody dla kreacji. (więcej…)
Protoplasta fotograficznego rodu
Działalność studia fotograficznego Josepha Samhabera w Aschaffenburgu kontynuował po 1892 syn – Constantin. (więcej…)
Tani chwyt…
…na inne dziewczyny to działa? (więcej…)
Teraz Haldensleben
…ale do 1938 miejscowość nazywała się Neuhaldensleben. Widać przestała być taka nowa… (więcej…)
Ostra sztuka!
Chyba wyjęta prosto z albumu – krawędzie fotografii są bialutkie i ostre, jakby wczoraj wycięte… (więcej…)
Carl Anton czy Eduard?
Carl Anton Schulz zmarł w 1884 roku, jeden z jego synów, Eduard, nadal działał w Rydze jako fotograf w początkach XX wieku i to prawdopodobnie on jest autorem tego portretu. (więcej…)
Wnętrze jak malowane!
Anne Herfurth prezentuje się znakomicie, podobnie jak tło fotograficzne za nią – bo jakoś mi to nie wygląda na prawdziwe wnętrze. (więcej…)
Bracia Barasch
Niezwykle obrotni kupcy żydowscy, bracia Georg i Artur Barasch, działali we Wrocławiu już od roku 1896. Atelier fotograficzne w ich wielkim, otwartym w 1904 roku domu handlowym mieściło się na piątym piętrze, więc albo potraktowano je po macoszemu, albo przeciwnie – jak pieczywo w supermarkecie zmuszało do przejścia przez wszystkie działy… (więcej…)
Frieda inaczej
Jak już się człowiek wykąpał, uczesał, wystroił i wybrał do atelier celem zdjęcia, to szkoda poprzestać na jednym ujęciu!
Tym razem Frieda Brunzel bez książki. (więcej…)
Nadobna
Taka stylizacja jakoś kojarzy mi się z niemymi filmami religijnymi… (więcej…)
Frieda Brunzel
Chyba tak nazywała się ta dama z Oleśnicy lub z jej okolic. (więcej…)