Dziś fotografowie sami ustawiają sobie modeli i wydaje im się, że kilka opracowanych póz załatwia sprawę. Wtedy pozer w zakładzie był nie do zastąpienia – dbał o dobre samopoczucie klienta, decydował o odpowiednim jego ustawieniu, które ukryłoby wady, a uwypukliło cechy przyjemne dla oka, pilnował każdej fałdki sukni i niedopiętych guzików. W przypadku tej młodej damy ustawienie en trois quarts miało prawdopodobnie zniwelować asymetrię twarzy – co się udało, bo modelka prezentuje się świetnie.
